Zeker is dat Engelbert al in de 13e eeuw bestond. Het heette toen Egnebert; afkomstig van Egne (afgeleid van de oostfriese geslachtsnaam Eggema) en berd (van gebuurte). We hebben het hier dus over het gebuurte van Eggema.
Het ligt in het landschap Gorecht. Door zijn lage ligging is Engelbert vaak overstroomd; in 1257, 1262 (aardbeving) en in 1267 (de Marcellusvloed). Dat kwam enerzijds door de turfafgraving en anderzijds door de bebouwing, waardoor de grond inzakte. Daardoor was de afwatering via de Hunze naar het Reitdiep niet meer goed mogelijk. Het moest via het Scharmerzijlvest naar Delfzijl. Hiertoe werd in 1570 een overeenkomst getekend.
In de zeventiende eeuw werd het turfsteken echt stevig aangepakt. Maar waar veen was weggegraven ontstonden watervlakten. Het noodweer tijdens de Sint-Maartensvloed in november 1686 richtte dan ook veel schade aan; alle dijken langs de Eems en Dollard werden weggeslagen; in het dorp werden 16 huizen beschadigd en 40 koeien weggespoeld. Bij de kerstvloed van 1717 kwam zelfs de stad Groningen onder water te staan. Engelbert verloor toen 12 huizen en het benodigde vee. Maar zelfs nadat het te bemalen land geheel omdijkt was en er twee watermolens waren gebouwd, was het overstromingsgevaar nog niet weg. Werd de torenklok geluid, dan was er weer een dijk doorgebroken. Het gevaar was pas geweken nadat men een sluis had gebouwd en de beide molens naar de Borgsloot had verlegd; de situatie werd zelfs nog beter door de komst van een stoomgemaal in 1910.
De Franse revolutie leidde in Nederland tot een strijd tussen oranjeklanten en patriotten, die zich ook wel Batavieren noemden. Deze moesten vluchten maar kwamen met hun Franse bondgenoten terug. Het gevolg van de revolutie werd de Bataafse republiek (1798) genoemd.
Nu moest het volk aan de macht. Dus werden er snel plaatselijke besturen van de grond getrokken. Op die manier werd Engelbert ingedeeld bij de gemeente Westerbroek (1808-1811). Meer “rechten” dan publicatie van Besluiten en inkwartiering van troepen had men overigens niet. Dit laatste betekende vaak dat de soldaten door de inwoners moesten worden gevoed en onderhouden.
Na de inlijving bij het Franse keizerrijk werd deze gemeente gesplitst en viel Engelbert onder de gemeente Noorddijk (1811-1969). Per 1 januari 1969 ging het merendeel van de bewoners van de gemeente Noorddijk over naar de gemeente Groningen.
Op de plaats van het koor in de huidige kerk in Engelbert stond tot 1594 een kapel. Daarna is er een kerk gebouwd, die vergroot werd in 1779 en in 1904 een nieuw dak met toren kreeg. Van oudsher was de koster tevens schoolmeester. De sollicitatieprocedure bestond uit psalmen zingen in de kerk. De examinator trok buiten een streep waar hij het gezang nog net horen kon.
Met de Bataafse revolutie ging het gezag over de school van de kerk naar de overheid. Dit was ook wel nodig, want veel kennisoverdracht was er niet.
Het dorp heeft een heuse burcht gekend: het “Huis Delmina”, in 1779 gebouwd door de heer Hendrik Woortman, in 1839 afgebroken. Waarschijnlijk heeft Hendrik Woortman de Woortmansdijk aangelegd. Dat die modderweg in 1874 een grindweg werd, was een hele verbetering; in 1927 werd de weg verhard.
Nog beter werd het in het dorp bij de aanleg van het Woldjerspoor. De afgraving die daarvoor nodig was resulteerde in het huidige natuurbad. De springtoren in het bad staat er al sinds 1935. Waar vroeger het spoor liep is nu een gelijknamige weg aangelegd. Het voormalige stationsgebouw doet nu dienst als woonhuis en opslagplaats. Café Spoorzicht heeft zijn naam veranderd in café Engelstede. Als je over de Woldjerspoorweg loopt zie je in de diepte het nieuwe multifunctionele centrum liggen, met daarachter de sportvelden van de v.v. Engelbert en de ijsbaan.
Meer informatie over Engelbert staat in: Plaatsengids Engelbert